Lok-Yin Lau: “Ik wil met mijn fotografie de liefde laten zien die ik heb voor mijn familie en de natuur”

Voor veel mensen is het de ultieme droom: van je passie je werk maken. Fotograaf Lok-Yin Lau (25) ontdekte tijdens de coronacrisis dat dat niet per se iets is wat ze wil. Dit is hoe de crisis haar inspireerde om buiten haar comfortzone te treden en nieuwe dingen te proberen.

Redacteur Elisa Lo-A-Njoe
Foto’s Kajol Singh 
Muse Lok-Yin Lau
Graphic design Sarafina Jozefzoon
Styling Jackie Cheung
Make-up & Hair Abigail Codrington
Set assistent Iman Najaffi

Nadat Lok-Yin vorig jaar afstudeerde aan de kunstacademie in Maastricht, merkte ze dat ze het lastig vond om een baan te vinden in de fotografie. “Nu werk ik als callcentermedewerker bij een bekend bedrijf. Ik hou van praten, dus voor nu is het prima. Ik wil het niet voor altijd doen: het is een tussenstap, zodat ik mijn rijlessen en huur kan betalen.”

Nieuwe ontdekking
De lockdown was een klap in het gezicht van de creatieveling. Voor lange tijd kon ze ook niet fotograferen met haar analoge camera. “De situatie leek zo uitzichtloos. De fotowinkels waren namelijk gesloten waardoor ik mijn foto’s niet kon laten ontwikkelen. Eerst voelde het raar om mijn passie niet uit te voeren, maar aan de andere kant voelde het goed om even mijn hoofd leeg te maken en te rusten van de afgelopen studiejaren.

Aan het begin van mijn studie was ik altijd heel streng voor mezelf, omdat ik bepaalde eisen had over hoe ik te werk moest gaan. Door de lockdown denk ik nu: alles mag en alles kan”, vertelt Lok-Yin.

“Mijn fotografie is ook een manier om alle goeie herinneringen levend te houden”

Op haar Instagramfeed zien we beelden van zonnestralen die elke keer een andere hoek uitlichten van de mensen die ze portretteert, met af een toe een stilleven van bloemen of een kamerplant. “Mijn familie en omgeving zijn voor mij erg belangrijk. Met familie en vrienden deel je vaak waardevolle momenten. Sinds ik uit huis ben probeer ik zulke momenten extra vast te leggen. Het geeft me een warm en fijn gevoel om terug te kijken naar foto’s en de herinneringen zo vast te kunnen houden. Sinds het overlijden van mijn opa realiseer ik me dat de dood zo dichtbij kan zijn. Mijn fotografie is ook een manier om alle goeie herinneringen levend te houden.”

Fotograferen op gevoel
“Ik ben erg gefascineerd door het gedrag van mensen: hoe ze bewegen en hoe ze lopen. Als ik iemand voor mijn camera heb dan focus ik op alles wat ik mooi vind aan diegene en dat leg ik dan vast”, vertelt de creatieveling.

“Ook vind ik het belangrijk dat mensen niet alleen focussen op hun eigen visie. Ik woon nu een paar jaar in Maastricht en er zijn veel mensen die bijvoorbeeld niet begrijpen dat ik word gediscrimineerd. Ze zeggen dan dat ik mij aanstel. Met mijn werk wil ik ieder persoon vermenselijken, zodat de buitenwereld hen beter begrijpt.”

“Soms ben ik bang dat als ik in de fotografie ga werken, dat ik mijn werkstijl verlies vanwege het commerciële aspect in de industrie. De foto’s die ik nu maak passen heel goed bij mij. Ik zie mezelf niet zo snel reclame maken door middel van mijn eigen foto’s. Ik wil met mijn fotografie de liefde laten zien die ik heb voor mijn familie en de natuur. Het zit altijd in me om dichtbij mezelf te blijven en dichtbij wat ik mooi vind. ”

“Fotografie is voor mij een creatieve uitlaatklep. Natuurlijk kun je iets negatiefs aankaarten, maar ik wil het mooie en pure laten zien. Daarom fotografeer ik ook graag buiten in de natuur, want dat is iets wat altijd realistisch blijft. In de natuur ga ik terug naar de basis. Het laat mij zien hoe simpel het leven is: bloemen groeien en verwelken en dat gaat de hele tijd door. Het geeft mij een gevoel van vrede voor het leven.” Vanwege het realistische aspect in haar werk gebruikt ze geen photoshop om haar foto’s te bewerken. “Ik vind dat te veel van het goede. Alles is gewoon mooi zoals het is.”

Groeien
De fotografe merkte dat Maastricht niet de plek voor haar is om door te groeien als creatieve maker. “Het is hier een kwestie van iedereen kennen of er een beetje van buiten proberen in te komen. Daarom wil ik ook verhuizen naar de Randstad. Ik heb eerder in Rotterdam gewoond en daar is het veel makkelijker om connecties te leggen. Vooral nu in deze coronaperiode is het lastig om nieuwe mensen te ontmoeten en dan al helemaal in een stad waar de creatieve industrie niet heel erg leeft.”

“Ik ben me ervan bewust dat niet alles een uitgestippeld plan is”

Switch
En juist tijdens de coronaperiode leert Lok-Yin de zussen Faye en Mandy Cheng kennen, waar ze haar liefde voor fotografie mee deelt. Een paar dm’s verder komen de drie erachter dat er weinig exposities zijn van biculturele fotografen en dat ze daar verandering in willen brengen. “Vandaar dat we zelf een expositie zijn op gaan zetten om werk te laten zien van fotografen met verschillende visies en ervaringen”, vertelt Lok-Yin.

De drie hebben zich verenigd in Koppelteken: een initiatief dat samen met kunstenaars met verschillende culturele achtergronden exposities organiseert. “Achter de schermen zijn we bezig om nog meer te organiseren”, vertelt de fotografe. “Ik haal er veel voldoening uit, omdat ik zelf geïnspireerd word van andermans werk, maar ook doordat ik een ander een podium kan geven.”

“Ik zie het organiseren van exposities niet per se als heel iets anders. Ik ben nog steeds bezig met fotografie, maar dan meer achter de schermen. Het productieproces is heel veelzijdig en daar kan ik dan ook mijn creativiteit in uiten”, benadrukt de maker wanneer we vragen naar haar toekomstplannen. “Door corona ben ik realistischer gaan denken en spontaner geworden. Ik ben me ervan bewust dat niet alles een uitgestippeld plan is”, vertelt Lok-Yin.

Een reactie op “Lok-Yin Lau: “Ik wil met mijn fotografie de liefde laten zien die ik heb voor mijn familie en de natuur””

  1. T. schreef:

    Prachtige foto’s van jou en een mooie tekst waarin jouw goede ideeen verwoord. Goed zo!
    veel succes voor jou lieve Lokyin!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.