Serap Çakır: “Ik ben de dochter van een sterke vrouw”

Vijf jaar na het overlijden van haar moeder behaalt de 29-jarige Serap haar diploma. Daarmee brengt de jeugdprofessional een langgekoesterde wens van haar moeder in vervulling: “Mijn moeder, die me van jongs af aan vertelde om niet afhankelijk te zijn van een man, is mijn drive geweest om door te gaan.”

Redacteur Maxime Miedema
Foto’s Tirza Lempers
Styling Shavoni Bouman
Make-up Naomi Glaser
Muse Serap Çakır
Graphic design Sarafina Jozefzoon
Met dank aan het VSB Fonds

Alsof het gisteren is gebeurd, zo goed herinnert Serap zich het ongeval waarbij haar moeder om het leven kwam. “Ik reed een zijstraat in bij het huis van mijn ouders en zag geen politie of ambulance staan. Dan zal er wel niks ergs aan de hand zijn, dacht ik, om mezelf te sussen.” De opluchting blijkt van korte duur als Serap een grote groep mensen bij het huis van haar ouders ziet staan. “Ik was op dat moment zo in shock dat ik vroeg waar mijn broer was, terwijl hij voor me stond. Het enige wat ik nog weet is dat een vriendin van mijn moeder zei: ‘Serap, we zijn gelovig en we weten allemaal dat er een terugkeer is (naar Allah, red.). Helaas zijn we jouw moeder verloren.’”

“Ik voelde me zo alleen”

Tijd om stil te staan bij de dood van haar moeder heeft ze niet: na de uitvaart in Turkije moet Serap gauw terug naar Nederland, waar haar negen maanden oude dochter op haar wacht. In die periode verslechterd de band tussen haar en haar toenmalige partner. “Ik voelde me zo alleen. Als mijn ex-partner er fysiek was, dan was hij er emotioneel niet voor mij. Ik kan me niet voorstellen dat hij niet heeft gezien hoeveel verdriet ik had, maar hij deed daar gewoon niks mee. Ik realiseerde me dat ik veel meer waard was dan hoe hij me behandelde. Een jaar na het overlijden van mijn moeder besloot ik bij hem weg te gaan.”

Als oudste dochter in een gezin van vijf, leerde Serap al vroeg om op haar eigen benen te staan. Terwijl haar moeder fulltime werkte, zorgde Serap voor haar jongere zusje en het huishouden. “Mijn moeder, die me van jongs af aan vertelde om niet afhankelijk te zijn van een man, is mijn drive geweest om door te gaan. Ze wilde een beter leven voor ons en hamerde erop dat we ons best moesten doen op school, zodat we een goede baan konden krijgen. ‘Je weet nooit hoe je leven loopt en waar je belandt’, zei ze dan tegen me. Toen ik een alleenstaande moeder werd, begreep ik pas echt wat ze bedoelde.”

“Je moet jezelf helpen, voordat je anderen kan helpen”

Na de scheiding pakte Serap haar studie weer op, werkte ze s ’nachts in een fabriek en zorgde ze overdag voor haar dochter. “Ik herinner niet veel van de eerste twee jaar, ik leefde op de automatische piloot”, vertelt de Bergse. “Ik heb vaak genoeg op de bank gelegen, op de schoot van mijn zusje en gezegd dat ik het niet meer aankon. Maar het leven ging door, en de volgende ochtend maakte ik mijn dochter weer klaar voor school.”

“Ik ben de dochter van een sterke vrouw”

“Mijn moeder leerde me wat het betekent om onvoorwaardelijk van iemand te houden. Om te geven. Het was prachtig om te zien wat voor positief effect haar houding had op de mensen om haar heen. Nu ik twee jaar uitbehandeld ben voor mijn depressie, merk ik dat ik positiever ben dan ooit. Dat heb ik echt van haar, die positieve houding. Ik moest van mezelf hulp zoeken, zodat ik verder kon met mijn leven. Ik zeg ook altijd: je moet jezelf helpen, voordat je anderen kan helpen. En zeker in mijn vakgebied als jeugdprofessional is dat belangrijk.”

Met een diploma in the pocket en haar inmiddels vijfjarige dochter aan haar zijde, voelt Serap zich gesterkt door de gedachte dat ze het leven leidt dat haar moeder voor haar in gedachte had. “Ik ben de dochter van een sterke vrouw. De dochter wiens moeder op jonge leeftijd trouwde, naar een vreemd land kwam en hard werkte om iets van haar leven te maken. Het verdriet gaat nooit weg”, zegt Serap. “Ik houd me vast aan het geloof en aan het idee dat ik ooit weer met haar zal herenigen.”

 

Heb je genoten van dit verhaal? Steun dan onze crowdfunding, zodat we in de toekomst meer verhalen kunnen maken over inspirerende vrouwen

 

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.