Waar de meeste studenten scripties of toetsen maken om hun studie af te ronden, koos fotografe Hajar Benjida (27) ervoor om een fotoserie te maken over rapper Young Thug en naar Atlanta af te reizen om de hiphopcultuur in stripclubs vast te leggen. Het resultaat leverde haar niet alleen een diploma op, maar ook een plaatsing in Photo Vogue Festival, connecties met toonaangevende rappers uit Atlanta en het zelfvertrouwen om Den Haag permanent te verruilen voor een carrière in de Verenigde Staten. Alien Mag sprak Hajar over haar levensveranderende keuze om te emigreren, haar liefde voor hiphop en de invloed van haar omgeving.
Redacteur Soraya Hadjar
Foto’s Ashley Röttjers
Styling Yvana Muradin
Mua/hair Noah van Kempen
Muse Hajar Benjida
Graphic design Sarafina Jozefzoon
Met dank aan Stimuleringsfonds voor de Creatieve Industrie
Chocolade, Airbnb en een visa
Gewapend met een koffer waar niet al te veel in gaat, haar cameratas, de Airbnb-app en haar lievelings chocoladerepen, begint Hajar Benjida straks aan het grootste avontuur van haar leven. Besluiten om naar de Verenigde Staten te verhuizen is niet iets dat je zomaar doet. Tijdens het interview komt dan ook naar voren dat Hajar goed nagedacht heeft over haar keuze. Zo wil de fotografe al sinds 2019 verhuizen naar de VS, maar duurde dit proces door de pandemie en de bijkomende maatregelen, langer dan verwacht. “In maart 2021 dacht ik: ik ga nu gewoon een visum aanvragen”, vertelt ze. “Dat proces duurde uiteindelijk tot december. Inmiddels heb ik mijn visum en ben ik klaar om te gaan”.
Hajar’s laatste project ‘Atlanta Made Us Famous’, waarin ze de vrouwelijke strippers uit club Magic City centreert die een belangrijke rol spelen in de hiphopscene van Atlanta, was erg succesvol. Een beetje hiphopfan is wel bekend met Magic City. De club wordt regelmatig benoemd in tracks van rappers. Het is een plek waar rappers samenkomen om te rusten, te genieten van de optredens, maar ook om nieuwe connecties te leggen en nieuwe muziek te laten horen. Als de strippers de muziek voelen, kan de rapper zomaar een hit te pakken hebben.
Tijdens een eerder interview legt Hajar uit dat de strippers de sterren zijn in Atlanta, niet de rappers. De rappers bezoeken de stripclubs om de dames te zien optreden, wat Hajar de inspiratie gaf voor de naam ‘Atlanta Made Us Famous’. Het was dan ook die invloed van de dansers op de hiphopindustrie, die de fotografe erop bracht om de serie te maken. Omdat iedereen echter wel bekend is met het beeld van strippers op het podium, koos ze een andere invalshoek, ‘de kalmte voor de storm‘, zoals ze het zelf beschrijft. In de fotoserie zijn de strippers in een meer intieme setting te zien. Thuis, met hun kinderen of terwijl ze zich klaarmaken voor hun optreden.
Gezien het succes van het project, is het niet verrassend dat Hajar het gevoel heeft dat er meer kansen voor haar carrière liggen in de Verenigde Staten. Toch vindt ze het ook wel spannend om te vertrekken. “Tijdens de pandemie ben ik hechter geworden met m’n familie, dus nu vind ik het wel eng om daar alleen heen te gaan en mijn familie dan zo lang niet te kunnen zien. Ik ken wel mensen daar, maar iedereen leeft natuurlijk zijn eigen leven.” Maar de zenuwen wegen niet op tegen het feit dat ze zich in de VS vrijer voelt dan in Den Haag, vervolgt ze. “Je omgeving heeft onbewust vaak toch veel invloed op je”, legt ze uit. “In Den Haag kent iedereen elkaar. Als ik hier een keuze maak, denk ik niet alleen aan wat ik wil, maar bijvoorbeeld ook aan wat mijn ouders willen. Zo trek ik hier niet zo snel mijn festivaloutfit aan zoals ik dat zou doen in de VS. Daar voel ik me toch wat authentieker en ben ik veel minder bezig met wat mensen van me vinden.” Gelukkig krijgt de fotografe veel steun vanuit haar omgeving en staan haar familie en vrienden volledig achter haar keuze om te verhuizen. Over de vraag wat ze het meest gaat missen, hoeft ze niet lang na te denken: “Mijn familie, vrienden en mijn katten Doja en Luna.”
“In de VS ben ik veel minder bezig met wat mensen van me vinden”
Een avontuurlijke introvert
Hoe kom je als jonge fotografe eigenlijk zover dat je backstage mag bij rappers als Young Thug, Playboi Carti, Saweetie en de ins and outs krijgt bij de meest populaire stripclub in Atlanta? Volgens Hajar moet je lef hebben. De fotografe beschrijft zichzelf dan ook als een avontuurlijke introvert. “Als mensen mijn werk zien, verwachten ze vaak niet dat ik best introvert ben. Voor veel opdrachten heb ik een masker opgezet en ben ik brutaal op mensen afgestapt, zodat ik toch backstage kon komen. Soms is het een once in a lifetime experience en dan ga ik er ook echt voor.” Dat masker opzetten of uit haar comfortzone stappen, zoals Hajar het zelf beschrijft, is dan ook één van de dingen die ze het leukst vindt aan haar baan. “Je ontmoet zoveel mensen die je normaal gesproken niet zou leren kennen. Dat vind ik echt het leukst. Des te meer je uit je comfort zone gaat, des te meer leuke kansen op je pad komen.”
“Ik hoop meer de editorial kant op te gaan, met opdrachtgevers als Teen Vogue of de New York Times”
Maar waar komt die fascinatie voor hiphop eigenlijk vandaan? Ik ben niet een van die kinderen wiens ouders de liefde voor hiphop aan haar over hebben gedragen”, legt Hajar uit. “Ik ben niet opgegroeid met Tupac, Lil Kim en Biggie, maar met de volgende generatie”. Zo was ze naar eigen zeggen ‘mega-fan’ van rappers als Nicki Minaj, J.Cole en Kendrick Lamar. “Ik vond al toen ik nog jong was dat hiphop authentieker was dan de popartiesten waarnaar ik luisterde. Rappers probeerden echt een connectie op te bouwen met hun fans – ze hadden een meer menselijke en toegankelijke benadering in hun werk. Daarom voelde ik mij meer op m’n gemak om de hiphopwereld vast te leggen en deze wereld heeft mij ook met open armen ontvangen. Al had ik toentertijd helemaal geen werk om te laten zien, mijn oprechte liefde voor het genre en fotografie heeft uiteindelijk geleid naar unieke kansen en ontmoetingen.
Natuurlijk is de muziekindustrie de laatste jaren veel veranderd en zie je echt duidelijk waar de labels hun geld inzetten – vooral nu hiphop één van de meest geconsumeerde genres is in de wereld. Toen ik de nummers Lifestyle en Stoner van Young Thug voor het eerste hoorde in 2014, was ik meteen verkocht. Natuurlijk kreeg ik de originele introductie met Atlanta trapmuziek via Gucci Mane, maar Young Thug had echt mijn aandacht. Dat ik vier jaar later met hem zou staan tijdens Miami Art Basel is echt onwerkelijk voor mij.”
Editorials, Rihanna en BTS
Wat staat er nu op haar te wachten nadat de Haagse haar droom bereikt heeft om diezelfde beelden te creëren? Persoonlijke groei. Ook hoopt de fotografe Rihanna en K-Pop sensatie BTS nog te kunnen fotograferen. “Ik hoop mezelf beter te leren kennen in een situatie waarin ik vaak alleen ga zijn”, vertelt ze. “Je kan niet meer zo snel naar familie of vrienden toe. Dus ik hoop mezelf vooral opnieuw te vinden in een nieuwe omgeving. Daarnaast hoop ik ook meer de editorial kant op te gaan, met opdrachtgevers als Teen Vogue of de New York Times, bijvoorbeeld.”
Hoewel ze graag nog samen wil werken met artiesten, geeft Hajar aan niet meer direct te willen communiceren met artiesten. “Tijdens de pandemie heb ik veel tijd gehad om research te doen en de afgelopen jaren heb ik ook veel geleerd. Toen ik begon, wist ik niets over contracten en copyright fees, bijvoorbeeld. Je leert dat niet tijdens je studie en mensen proberen er vaak misbruik van te maken als je hier geen kennis van hebt. De komende tijd hoop ik me aan te sluiten bij een agency, zodat ik niet meer continu zelf hoef te communiceren met artiesten en opdrachtgevers.” In 2022 en 2023 kunnen we van Hajar ook veel persoonlijke projecten verwachten, waarvoor ze niet alleen naar de VS, maar ook binnen Europa zal reizen. Daarnaast komt er wellicht een vervolg op ‘Atlanta Made Us Famous’. Haar voorkeur gaat ernaar uit om vrouwen in de spotlight te zetten.
Hajar voelt geen druk bij de grote veranderingen en het starten van nieuwe projecten: “Doordat mijn vorige projecten zo goed zijn ontvangen, ben ik juist meer confident in toekomstige projecten. Het feit dat mensen meer werk van me willen zien, geeft me juist meer hoop voor de toekomst.”