Eerlijk en oprecht. Dat zijn de jonge vrouwen die we spraken voor de serie ‘Waar moeten we over praten?’. In de tweede aflevering pleit Yusser voor een wereld met meer aandacht voor zelfliefde en liefde voor je omgeving.

Yusser
Romantische, gepassioneerde, romcom-achtige liefde: het is een onderwerp waar extreem veel aandacht voor is. Van Hollywoodfilms tot popliedjes, het idee van een een man of vrouw vinden die je ‘alles’ is zit erg diep geworteld in onze samenleving. Maar het idee van liefde dat we voorgeschoteld krijgen heeft in mijn ogen weinig te maken met de realiteit van liefde.

Door de beeldcultuur om ons heen, hebben heteroseksuele monogame relaties een centrale rol gekregen in het beeld dat we van liefde hebben. Een reden voor de dominantie van deze vorm van ‘liefde’ in onze beeldcultuur is dat het deels het patriarchaat ondersteunt.

Het patriarchaat: een maatschappijvorm waarin (een bepaalde groep) mannen de primaire macht hebben. Deze maatschappijvorm wordt ondersteund door een ideologie waarin ‘man’ en ‘vrouw’ gezien worden als twee hokjes met specifieke gedragsregels. Vrouwen zijn in deze samenleving ondergeschikt aan mannen en worden als groep onderdrukt. Iedereen die niet binnen de voorgeschreven hokjes past lijdt eigenlijk ook onder deze ideologie.

Opgroeiend als vrouw in onze maatschappij merk je al snel dat er een bepaalde norm bestaat van hoe een vrouw zich moet gedragen, er moet uitzien of zelfs moet denken. Het wordt ook al snel duidelijk dat deze norm niet is ontstaan op basis van jouw belang als vrouw, maar eerder het belang van het patriarchaat.

In plaats van geliefd te worden voor wie je bent wordt je verteld je aan te passen aan de norm, en leer je zo dat delen van jezelf die daar niet binnen vallen geen liefde verdienen.

Van jongs af aan wordt je aangeleerd dat je waarde als vrouw synoniem staat aan de mannelijke validatie die je verkrijgt. Als vrouw opgroeiend in het patriarchaat betekent dat je dus bijna automatisch opgroeit met een tekort aan liefde. Liefde verdien je pas wanneer je mannelijke validatie hebt.

Dit denkbeeld resulteert in een overvloed aan wanhopige vrouwen die op zoek zijn naar een partner die hen die validatie kan geven, in de hoop dat zo hun gebrek aan liefde gevuld kan worden. De media stimuleren en vormen dit idee verder enorm door onder meer films te maken waarin geliefd worden door een man een keerpunt is in het eerst ongelukkige leven van een vrouw.

Maar mannelijke validatie is niet hetzelfde als liefde. Je behoefte aan een partner komt in deze situatie voort uit het missen van een samenleving waarin je geaccepteerd en geliefd wordt. Je hebt geen partner nodig om liefde te kennen. Liefde zit overal, en heeft de mogelijkheid om overal gevonden te worden. Alledaagse liefde, liefde voor het leven, voor je vrienden, je familie, je werk of voor jezelf zijn allemaal vormen van liefde waar weinig belang aan gegeven wordt; allemaal vormen van liefde die een veel centralere rol verdienen in ons beeld van liefde en zelfs een leidende rol verdienen in het leven van vrouwen én mannen. Een samenleving geleid door liefde staat namelijk in direct contrast met een samenleving geleid door het verlangen naar macht en overheersing.

Video Suzette Silvy
Muse Yusser Salih