Een blog van Hogeschool Rotterdam-student Danny heeft vorige week veel stof doen opwaaien. In de blog uit hij kritiek op de Black Lives Matter movement. “Je mag als blanke eigenlijk geen mening vormen over een zwart persoon of iemand met een ietwat andere achtergrond. Doe je dat wel, dan word je of uitgemaakt voor racist of erger.”
Profielen, het online studentenplatform van Hogeschool Rotterdam, publiceerde de blog en laat in een statement weten Danny’s verhaal niet offline te halen. De redactie wilt ‘zoveel mogelijk verschillende mensen uit de hogeschoolgemeenschap hun stem te laten horen’.
HR-student Loulou had in de week van het anti-racisme protest in Rotterdam vragen met betrekking tot racisme op de hogeschool en stuurde die naar Profielen voor hun wekelijkse vragenrubriek Lieve Tosca. Deze werd echter niet gepubliceerd, omdat de communicatieafdeling geen antwoord heeft gegeven op haar vragen.
Ze deelt haar verhaal.
Column door Loulou
Foto door Martijn van de Griendt
Heb je een buitenlands uiterlijk? Hogeschool Rotterdam wil wel je foto, maar niet je mening
Voor mij begon alles met de dood van George Floyd. Ik weet niet of ik eerder op beeld een individu heb zien sterven. Eerst was ik in shock, daarna kwamen de gevoelens van ongeloof en machteloosheid. Toen ik in de video zag hoe George waarschijnlijk zijn laatste adem uitblies, ademde ik diep in en riep ik: “Dit kan niet!” Het motiveerde mij om iets te doen. Deze man mag niet voor niks gestorven zijn, dacht ik. Het protest in Rotterdam bood mij de mogelijkheid om mijn stem te laten horen.
In de aanloop naar het protest heb ik veel stilgestaan bij wat racisme voor mij betekent en wat ik heb meegemaakt. Vroeger tijdens het uitgaan werd ik wel eens uitgescholden voor het n-woord. Mensen raakten ook continu mijn haar aan in de club. Een paar jaar geleden durfde ik geen rode lipstick te dragen, omdat ik bang was om op Zwarte Piet te lijken. Het zijn herinneringen die ik heb weggestopt, maar door alle gesprekken over racisme weer naar boven komen.
Tijdens het protest deelden verschillende sprekers heftige verhalen over hun ervaringen met racisme. In een zee van mensen die ‘I can’t Breathe’ riepen, probeerde ik rustig door mijn mondkapje te blijven ademen. Een spreker vertelde over hoe bedrijven diversiteit alleen belangrijk vinden in marketing, maar zich verder niet durven te mengen in de discussie over racisme. Mijn broertje en ik keken elkaar aan. We zagen de herkenning in elkaars ogen.
‘Waarom heeft de communicatieafdeling van de Hogeschool zich niet uitgesproken tegen racisme toen het gesprek losbarstte?’
Een deel van mijn vriendengroep op Hogeschool Rotterdam (waaronder ikzelf) bestaat uit studenten met een buitenlands uiterlijk. Onze (voor-)ouders zijn geboren in Suriname, Indonesië, Taiwan en ga zo maar door. Wij zijn meermaals gevraagd door Hogeschool Rotterdam om te figureren in een promotiefilmpje of om model te staan voor campagnefoto’s. Dit doen we vaak en met plezier. Ikzelf vind representatie een belangrijke motivatie om mee te doen.
Nu het gesprek over racisme is losgebarsten, merk ik dat mijn school, die studenten als ik maar wat graag op een poster heeft staan, te lang stil blijft in dit gesprek. Tot voor kort nog had ik hier niet zo bij stil gestaan, maar ik voelde de stilte vanuit school wel.
Om dit probleem bespreekbaar te maken, heb ik de vraag “Waarom heeft de communicatieafdeling van de Hogeschool zich niet uitgesproken tegen racisme toen het gesprek erover losbarstte?” gestuurd naar de rubriek Lieve Tosca. Hierin beantwoordt hoofdredacteur Tosca Sel wekelijks vragen van HR-studenten.
Mijn vraag is niet geplaatst, maar wel is dit onderwerp belicht vanuit Wilma de Zwijger, een witte vrouw die worstelde met de druk die zij ervoer om zich uit te spreken over racisme. Ik heb het laten gaan. Misschien komt mijn stuk, of een stuk vanuit iemand die weet hoe de pijn van racisme voelt, later. De week daarop werd Danny’s blog geplaatst.
Als reactie hierop heb ik gebeld met de redactie van Profielen voor opheldering. Zij vertelden mij dat mijn vraag is voorgelegd aan de communicatieafdeling van de Hogeschool. Ondertussen wordt mijn vraag al bijna drie weken genegeerd. De communicatieafdeling houdt zich nu meer bezig met zich distantiëren van Profielen en het artikel van Danny. Zij noemen Profielen een onafhankelijk magazine om imagoschade te voorkomen, maar sturen de redactie van Profielen wel aan om studenten van kleur te zoeken voor een gesprekspanel over racisme. Ze verschuilen zich achter Profielen om hun vuile werk op te knappen.
“Hogeschool Rotterdam had zelf een statement moeten maken, ruim voor de blog van Danny”
Ik ben van mening dat als de communicatieafdeling het gesprek aan had willen gaan, dan hadden ze mijn vraag kunnen beantwoorden. Maar het enige wat ze doen is hartjes in allerlei kleuren op Instagram plaatsen om te illustreren hoe de Hogeschool een plek is voor iedereen.
het statement van Hogeschool Rotterdam
Hogeschool Rotterdam had zelf een statement moeten maken, ruim voor de blog van Danny. Dit hadden ze niet moeten overlaten aan directeur Ron Bormans. Weer een witte man aan het woord en niet de mensen die moeten vechten om gehoord te worden.
Ik heb mijn trots ingeslikt. Namens mijzelf en een aantal vrienden heb ik de communicatieafdeling opnieuw benaderd met de vraag wat de concrete plannen zijn voor het gesprekspanel over racisme. Deze zijn er (nog) niet.
Graag wil de redactie van Profielen hier iets rechtzetten: de vraag van Loulou is niet genegeerd, hij stond op de planning om beantwoord te worden als we genoeg informatie hadden verzameld om dat goed te kunnen doen.
We dachten de vraag de hogeschool in te hebben gestuurd, maar de mail bleek nog in onze outbox te staan. De hogeschool heeft dus nog niet de mogelijkheid gehad om te antwoorden en dat kunnen we de communicatie-afdeling niet kwaad nemen.
Daarnaast schrijft LouLou dat de hogeschool zich niet heeft uitgesproken over BLM en dat is ook twijfelachtig. Er was namelijk al vrij snel (3 juni) deze blog van de voorzitter van het college van bestuur. Je kan er van alles van vinden, maar uitgesproken is ‘ie wel:
https://www.hogeschoolrotterdam.nl/go/blog-ron-bormans-ontmoetingen/blogitem/ontmoeting-154–flatten-the-curve/188390/
Beste Redactie van Profielen,
Het feit dat de vraag op de planning is blijven staan, om welke reden dan ook, stuurt ook een signaal.
In het stuk wordt niet ontkent dat Ron een blog heeft geschreven. Er wordt zelfs naar verwezen. Naar mijn mening staat een Blog van Ron Bormans – die geschreven is vanuit het perspectief van een witte man die in Limburg met zijn laptop op de bank zit- nier gelijk aan een statement vanuit de organisatie zelf. Op de Facebook, Instagram, Twitter van de Hogeschool Rotterdam was het van de dag van het protest tot aan de ophef over blog van Danny stil. Nee wacht, er is wel een enthousiast bericht geplaatst over studiekeuze. Naar deze, op zijn zachtst gezegd onhandige, keuze heb ik gevraagd. Waar het ook is mis gegaan, tot op de dag van vandaag heb ik geen reactie. Ook niet nadat ik heb aangegeven dat- gezien alle stappen die de Hogeschool nu neemt- een privéreactie wat mij betreft ook zal volstaan.