Ze noemt zichzelf een dromer, maar is ook zeker een do-er. Siham Amghar (25) is schrijfster, dichter en moeder. Samen met haar dochter Dihya is ze onze coverster van deze maand.
Redacteur Rokaya Hamed
Foto’s Maryam Touzani
Muse Siham Amghar
Graphic design Sarafina Jozefzoon
Styling Demi Lauressa
Make-up & Hair Hanan Chahid
Set assistent Iman Najaffi
Met dank aan Atelier 3
“Ik hoop niet dat je het erg vind dat ik mijn badjas heb aangehouden”, vraagt Siham tijdens onze Zoomafspraak. Ze zit er comfortabel bij en vertelt dat ze het spannend vindt om dit interview te doen. “Ik heb een keer aan tafel gezeten bij een programma voor een interview en dat was echt een traumatische ervaring. Daarom ben ik nu erg voorzichtig geworden met waar ik mijn persoonlijke verhaal deel. Alien Mag voelde als de juiste plek om dit te doen.”
Alien Mag: Wie is Siham?
Siham: “Ik ben erg zoekende en vind die zoektocht naar het leven heel fijn. Ik ben een persoon die constant verandert en ik droom veel. Ik zie overal verhalen en dat stroomt in alles wat ik doe. In mijn gedichten komt dat het meest naar voren.”
Hoe zouden anderen jou omschrijven?
Siham: “De mensen die het dichtst bij mij staan, zullen mij omschrijven als iemand die de weg vrijmaakt. Ik vind vrijheid heel erg belangrijk en probeer mij door niemand tegen te laten houden. Dit is alleen niet altijd het beste voor iedereen. Er zijn dagen dat mijn familie dit fijn vindt en dagen dat ze dit zwaar vinden. Een goed voorbeeld hiervan is de keuze om mijn dochter te houden, wat er uiteindelijk voor heeft gezorgd dat ik verstoten ben door de familie van mijn vader. Dit had niet alleen gevolgen voor mij, maar ook voor mijn gezin. Hierdoor hebben zij namelijk net als ik geen contact meer met mijn vaders familie. De vrijheid die ik wil hebben kan ook ten koste van anderen gaan.”
Je raakte ongepland zwanger. Wat was het eerste dat door je heen ging? Siham: “Paniek. Ik raakte op mijn twintigste zwanger en schrok heel erg. Ik slikte de pil en er waren helemaal geen aanwijzingen van een zwangerschap. Ik was niet getrouwd en was zelf ook niet heel stabiel. Ik had net een tussenjaar genomen van het studeren en was van plan om een heel jaar te gaan werken. En toen was ik opeens zwanger. Het was gewoon niet de situatie waarin ik dacht dat ik zwanger zou worden. Uiteindelijk accepteerde ik de situatie. Als jonge en ongehuwde Marokkaanse vrouw, voelde ik dat ik moest strijden op alle vlakken in mijn leven.”
Hoe reageerden je ouders op je zwangerschap?
Siham: “Ik heb aan het begin van mijn zwangerschap een brief naar mijn moeder gestuurd, omdat ik te bang was om het te vertellen. In de brief haalde ik mezelf heel erg naar beneden, omdat ik het gevoel had dat ik de eer van mijn ouders had weggenomen. Mijn moeder was erg verdrietig, omdat ze mij meer gunde dan deze situatie. Haar tranen vloeiden ook, omdat ze de situatie accepteerde en wist dat zij nu samen met mij moest vechten. Voor mijn vader was het meteen ondragelijk. Hij kon het gewoon echt niet aan.”
Heeft dat invloed gehad op de relatie met je vader?
Siham: “Ik had een diepe band met mijn vader en was echt zijn oogappeltje. We gingen vroeger altijd samen op pad en luisterden dan naar Marokkaanse muziek die hij voor mij vertaalde. Toen hij erachter kwam dat ik zwanger was, waren alle dromen die hij voor mij had op dat moment weg.
Mijn vader en ik spreken elkaar ook niet meer. Hij vindt het heel erg dat hij door mijn keuze niet meer geaccepteerd wordt door zijn familie. Ik heb in het begin heel veel tranen gelaten om deze breuk. Het is bijna als rouwen; op een gegeven moment moet je de situatie accepteren. Ondanks dat ons contact verbroken is, heeft hij me wel financieel bijgestaan in het begin. Ik had geen baan, een pasgeboren kind en woonde toen nog thuis. Hij zal het nooit met mij eens zijn en ik weet niet of ik ooit nog echt in gesprek met hem kan gaan, maar ergens is er een vorm van acceptatie.”
Is je idee van moederschap veranderd na jouw zwangerschap?
Siham: “Mijn idee is zeker veranderd, omdat ik er achter ben gekomen dat moederschap super zwaar is. Ik dacht dat het niet zo zwaar zou zijn, omdat het mijn moeder makkelijk afging. Ze was het soort moeder die na schooltijd altijd klaar stond met thee en koekjes om over mijn dag te praten. Ik kan dat gewoon niet, omdat ik een zelfstandig ondernemer ben en veel werk. Er zijn dagen dat ik mijn dochter van de opvang ophaal, we samen eten en ons daarna klaar maken voor de volgende dag. In mijn jeugd was dat heel anders. Mijn moeder had zichzelf al helemaal ontwikkeld en had alleen haar kinderen als haar project. Ik ben ook nog mijn eigen project en bezig met de zoektocht naar mijzelf. Dat heeft natuurlijk invloed op de soort moeder die ik ben.”
En wat voor moeder ben jij?
Siham: “Ik ben erg ondernemend. Dihya en ik zijn zelden thuis en doen veel dingen samen. Verder ben ik een transparante moeder. Ik wil altijd het gesprek met haar aangaan, wanneer zij vragen heeft. Als jong meisje had ik veel vragen en mijn moeder had daar niet altijd de antwoorden op. Ze zei dan vaak ‘nee is nee’, maar ik proefde dan gewoon dat er een twijfel was. Ik wil dat anders doen. Als ik twijfel, gaan we samen op zoek naar het juiste antwoord. Een voorbeeld daarvan is seksualiteit. Bij ons thuis werd daar niet over gesproken. Ik had die informatie graag van mijn moeder gehad en niet van de huisarts. Ik probeer seksuele voorlichting daarom niet meer te zien als taboe, maar als iets wat nodig is om de gezondheid van mijn kind te bewaken.”
Sihams dochter Dihya komt op dat moment net de kamer binnen lopen en springt bij haar moeder op bed. Ze heeft nog ketchup op haar gezicht van haar avondeten en kijkt nieuwsgierig naar haar moeders beeldscherm. “Wil je ook meedoen Dihya?”, vraagt Siham. “Ja!”, roept de 4-jarige Dihya.
Waar denk jij aan als je aan mama denkt?
Dihya: “Ik denk aan knuffelen, dat vind ik fijn om met mama te doen. Ik vind het ook erg leuk om met mama te knutselen.”
Siham: “Echt? Je verbaast me echt met je antwoorden, maar ik vind het ook leuk om met jou te knutselen en te knuffelen.”
Issa collab
Alien Mag en MovieZone (jongerenafdeling Eye Filmmuseum) gaan samenwerken! Samen met door ons aangestelde programmeurs organiseren we een screening omtrent moederschap met films, optredens en sprekers. Coverster Siham gaat deze filmavond hosten. Houd onze Insta in de gaten voor updates!
Hoe zou je jullie band omschrijven?
Siham: “We zijn gewoon beste vriendinnen, buiten dat ik haar opvoeder ben. We hebben een hele diepe band en lijken heel veel op elkaar. Het voelt soms echt alsof we één zijn, niemand kan Dihya overtreffen. Ik heb haar vernoemd naar een Noord-Afrikaanse krijger prinses die leefde in het jaar 700. Zij leidde hele legers, studeerde en deed eigenlijk alles wat een sterke man zou doen in die tijd. Dat is ook hoe ik mijn Dihya zie. Ik had tijdens mijn zwangerschap meteen het gevoel dat ik voor haar moest vechten. Door haar ben ik veranderd als persoon. Voordat ik moeder werd, was ik erg naïef en had ik een zachte stem. Nu ben ik veel sterker geworden. Ik uit nu veel makkelijker mijn mening en gevoelens.”
Het uiten van je gevoelens doe je ook in je poëzie, waarom ben je daarmee begonnen?
Siham: “Ik schrijf al sinds mijn puberjaren, omdat ik een emotioneel persoon ben. Vroeger zag ik dat als iets negatiefs, maar door te dichten kan ik die emoties met anderen delen. Toen ik moeder werd, kreeg mijn poëzie een hele andere lading. Ik kreeg namelijk een bepaalde vechtlust, omdat ik werd beperkt in mijn vrijheid. Ik was toen erg nieuwsgierig naar die beperking en ging daar veel over schrijven. Seksualiteit werd een belangrijk onderwerp in mijn stukken, omdat dat hetgeen was wat eigenlijk stuk liep in mijn leven. Ik werd opeens verstoten, omdat ik het bed had gedeeld voor het huwelijk en daardoor zwanger was geworden. Ik wilde weten waarom seksuele vrijheid zo kwetsbaar is. Waarom willen mensen daar altijd iets over zeggen? Uiteindelijk ben ik erachter gekomen dat er eigenlijk geen antwoorden zijn. We leven gewoon in een patriarchaat, waarin de man altijd iets te zeggen wil hebben over de zelfbeschikking van de vrouw.”
In je werk komen ook je Amazigh roots naar voren, wat betekent die cultuur voor jou?
Siham: “Misschien is het de dromerige kant in mij, maar de cultuur geeft mij echt een warm gevoel. Ik denk dat ik mij nooit zo verbonden heb gevoeld met de Amazigh cultuur, als toen ik zwanger raakte. Daarom is mijn dochter ook vernoemd naar een Amazigh vrouw. Ik ben in die tijd op zoek gegaan naar wat die roots voor mij betekenen, omdat de cultuur lastig te vinden is in ons leven in Nederland. Het is zo veel meer dan gedragingen. De manier waarop mijn oma brood bakte voor mij of de witte jurken die ze droeg met gevlochten riemen, maar ook de muziek en de taal. Dat is cultuur voor mij. Ik heb daarom ook een theaterstuk geschreven over drie generaties Amazigh vrouwen en gebruik deze inspiratiebron ook in mijn poëzie. De cultuur betekent alles voor mij. Het is stiekem ook een droom om net als mijn oma tatoeages op mijn gezicht te zetten. Ik weet alleen niet of ik dat ooit zal durven.”
Wat voor doelen heb jij nog?
Siham: “Ik wil heel graag dat het theaterstuk dat ik heb geschreven over drie generaties Amazigh vrouwen, een plek krijgt in de samenleving. Bijvoorbeeld in de vorm van een film. Mijn ultieme droom is om een centrum te starten voor vrouwen met een biculturele achtergrond die vastlopen door bepaalde keuzes die ze hebben gemaakt. Ik heb namelijk zelf in de situatie gezeten waarin ik niet geholpen kon worden door de gemeente, omdat ik ‘alleen maar’ verstoten was. Ik wil deze plek bieden voor vrouwen, waarbij zij geholpen worden door psychologen en deskundigen met een MENA-afkomst (Midden-Oosten, Noord-Afrika).
Als moeder wil ik dat Dihya altijd het gevoel zal hebben dat ze volledig zichzelf kan zijn. Ik heb niet per se dromen voor haar, want die gaat ze zelf bedenken en uitvoeren. Ik hoop alleen dat ik er altijd voor haar mag zijn. Dit meisje redt zich namelijk wel.”
Dihya: “Ik wil later prinses worden en trouwen. Als trouwen er niet in zit, dan word ik misschien wel koning.”
Wat een mooi verhaal van een moedige jongevrouw die haar eigen keuze maakte en daar 100% achter stond/staat. Haar dochter heeft een prachtige voorbeeld die haar leven vast en zeker zal kenmerken. Fijn dat de moeder van Siham haar heeft gesteund, ondanks de moeilijke tijden. Jammer dat er momenteel geen contact is met haar vader, maar wellicht zal dit veranderen in de nabije toekomst Inshae’Allah = Met de wil van GOD!
Ik wens Siham en Dihya (prachtige naam) het allerbeste toe in hun leven gevuld met liefde, trots, positiviteit, optimisme, kracht en doorzettingsvermogen.
Hartelijke groet, Rachida
Mooi verhaal alleen jammer van de heidense naam
Wat een mooi verhaal en Dihya, prachtige naam en prachtig kind ♥️.
You’re a strong person. Heel mooi dat jij je zo kwetsbaar durft op te stellen door je verhaal te delen. Dit zal andere enorm helpen; kortom, je bent een inspiratiebron voor derden.
Gevoelig, mooi interview.
Je leven:
‘JE WIL HET. JE KUNT HET.
HET GAAT LUKKEN’
Dat Liefde je altijd mag leiden.